Ervaringsdeskundige Elly heeft haar eigen voedselbank opgezet. Bij het uitdelen van de voedselpakketten houdt ze rekening met culturele en religieuze eetgewoonten. Later kwam er ook een kleding- en spullenbank bij. ‘Ik krijg hele fijne reacties uit de wijk.’
Tot 2017 had ervaringsdeskundige Elly haar eigen cateringbedrijf, waarmee ze kookte voor de naschoolse opvang. Omdat er gekort werd op de ouderbijdrage, kwam het financieel niet meer uit. Ze moest stoppen en belandde in de bijstand. ‘Een kennis vroeg me of ik het niet leuk zou vinden om met een groep vrouwen uit de wijk te gaan koken’, vertelt ze. ‘Ik kreeg budget om boodschappen te doen en kookte samen met andere vrouwen in het Huis van de Wijk. Daar konden mensen mee eten. Maar toen dat werd afgeschaft, besloot ik zelf maaltijden tegen een klein bedrag te gaan verkopen in de wijk.’
Eén maaltijd met z’n tweeën
Van de mensen die bij haar een maaltijd kochten, kreeg ze schrijnende verhalen te horen. ‘Ik hoorde dat ze hun kind zonder lunch naar school stuurden’, vertelt ze. ‘Of dat mensen de helft van de maaltijd opaten en de rest meenamen voor de volgende dag. Ook waren er mensen die één maaltijd kochten voor twee personen omdat ze niet meer geld hadden. Al die verhalen motiveerden mij om niet voor maaltijden, maar voor boodschappen te zorgen. De afdeling Prestatie010 steunde mij in het opzetten van de voedselbank. Ik kon mijn uitkering behouden en als tegenprestatie runde ik de voedselbank.’
Aandacht voor achtergrond
Via allerlei kanalen komt Elly aan het eten voor haar voedselbank. ‘Ik ga groothandels af, markten, en ik krijg voedsel dat over is van de reguliere voedselbank’, legt ze uit. ‘In het begin had ik genoeg om voor tien mensen een pakket te maken. Maar mijn netwerk is gaan groeien en inmiddels kan ik wel tachtig tot negentig mensen te eten geven via de voedselbank. Bij het maken van de pakketten houd ik ook rekening met wat mensen mogen eten. Als er kip is, dan houd ik dat apart voor moslims bijvoorbeeld. Dat zorgt voor hele fijne reacties uit de wijk.’
Sterke vrouwen in de wijk
Door dat grote netwerk kwam er steeds meer bij Elly terecht, ook kleding en andere spullen voor in huis. ‘Daarom ben ik ook een kledingbank en goederenbank begonnen’, zegt Elly. ‘Er zijn vrijwilligers in de wijk die me iedere dag helpen. De mensen die bij mij al een voedselpakket krijgen, mogen daar gratis spullen uitzoeken. Andere mensen kunnen er tegen een laag bedrag iets kopen. Het kleine beetje geld dat daarmee binnenkomt, stop ik meteen weer in de voedselbank.’
Elly heeft een groep andere sterke vrouwen om zich heen verzameld. ‘Met hen vorm ik een soort vrouwenclub’, legt ze uit. ‘Samen zetten we ons in voor andere vrouwen in de wijk. We proberen dan verder te kijken dan de voordeur om erachter te komen wat zij écht nodig hebben.’