Vraag kinderen wat ze willen worden later als ze groot zijn en ze beginnen over hun droombaan. Vraag volwassenen wie ze zijn en ze vertellen je wat ze doen. Dat is wat werk betekent voor mensen. Het is meer dan arbeid in ruil voor geld. Het is een identiteit, het zijn collega’s het is je netwerk, je vrienden, je ontmoet er je partner en je zorgt ermee voor je gezin. Met werk voorzie je in je zelfstandigheid, je waardigheid en ben je een voorbeeld voor je eigen kinderen.
Het niet hebben van werk betekent automatisch dat je dromen hebt moeten laten varen, dat je geen identiteit hebt als schilder, automonteur, boekhouder of eigen baas. Mensen zullen niet naar jou toe komen met vragen waar alleen jij antwoord op hebt. Je zult de dagelijkse contacten van collega’s missen en contacten leggen met anderen gaat moeilijker. Voor het onderhoud van je gezin ben je afhankelijk van anderen, van de staat, en er zullen genoeg momenten zijn waarop je duidelijk gemaakt wordt dat je jouw inkomen niet zelfstandig verdient. Hoe kunnen je kinderen tegen je op kijken, hoe kan je zelf nog trots zijn op wat je hebt bereikt?
Werk is meer dan wat je doet en wie je bent en toch accepteren we dat zoveel mensen in Rotterdam in deze positie zitten. De mensen die ik de afgelopen jaren heb kunnen ondersteunen om aan een opleiding of werk te beginnen, geven allemaal hetzelfde aan: trots! Ze zijn vervuld van trots en zijn blij dat ze thuis kunnen komen van hun werk en hun kinderen kunnen vertellen wat ze gedaan hebben die dag. Die kinderen zijn sowieso al de reden van hun bestaan: al die vrouwen die mij vertellen hoe hun kinderen VWO en gymnasium doen, bij de bank werken, opvallend vaak in het buitenland werken (wereldburgers!) of een eigen bedrijf hebben. Ze leven via hun kinderen, hebben alles opgegeven om te zorgen dat hun kinderen het goed hebben. Dat ze een goede opleiding kunnen volgen, een goede baan krijgen en kansen krijgen in het leven.
Zo belangrijk is werk dat mensen er hun land voor verlaten, hun leven lang hard werken voor laag loon om te zorgen dat hun kinderen het beter krijgen. Iedereen die ik spreek zegt het en iedereen die werk heeft weet het. Het is hoog tijd dat we werk als een recht gaan beschouwen in plaats van als een plicht: ieder mens heeft het recht om zich te ontplooien, om zijn dromen na te streven en waardig voor zichzelf en voor zijn gezin te zorgen. Als we werk zo benaderen, dan is het een kleine stap naar accepteren dat werk niet altijd betaald werk hoeft te zijn. Zorgen voor een ander, de buurt een beetje mooier en veiliger maken, zorgen dat jongeren kunnen sporten en gezonde maaltijden koken voor de wijk: allemaal werk. Een investering in je samenleving om hier een minimaal leefbaar loon tegenover te stellen en een waanzinnige bezuiniging op alle controle die de overheid doet. Wat wil jij worden later als je groot bent?