Duurzaam doel

Duurzaam doel

In de decembermaand is er altijd wat meer aandacht voor mensen die het moeilijk hebben, zeker nu in 2020: het corona-jaar. Meer aandacht voor de voedselbanken, initiatieven voor mensen die het niet breed hebben en voor mensen die eenzaam zijn. Meestal gaat dit onder de noemer ‘goed doel’. Mensen vinden het fijn om in de decembermaand bezig te zijn met ‘goede doelen’.

De term ‘goed doel’ suggereert een beetje dat het geen noodzaak is, dat het extra is en dat je het ook kan laten. Dat het vooral vanuit een decembergedachte komt, een kerstgedachte om je beter te voelen en het jaar goed af te sluiten. Aandacht geven aan mensen die het minder hebben is echter geen keuze, het is een noodzaak. We leven in een stad met de hoogste werkeloosheid van Nederland, blijkt keer op keer uit de cijfers van het CBS. Hoe kan het goed gaan met een stad waar meer dan 10% van de beroepsbevolking werkzoekend is (https://onderzoek010.nl/dashboard/dashboard/werk-en-inkomen) en hoe kan het goed gaan met jou als je in die stad leeft?

Het is in ieders belang om armoede in de stad als een keihard economisch feit te beschouwen. Je bekommeren over de mensen in de stad die het slecht hebben zou niet alleen als iets sociaals of als ‘goed doel’ moeten worden gezien. Die mensen die nu een uitkering ontvangen, maken net zo goed deel uit van de stad als de bijna 90% van de beroepsbevolking die wel werkt. Als het met hen beter gaat, vinden ze misschien werk in de zorg, het onderwijs of één van de sectoren waar Rotterdam groot in wil zijn: logistiek, de voedingsindustrie, de haven.

Als het met die mensen beter gaat en als die mensen aan het werk zouden kunnen, zou dat een enorme impuls aan de Rotterdamse economie geven, want ook die mensen moeten wonen en eten en geven geld uit aan kleding en vrije tijd.

Als het met die mensen beter gaat en ze werk kunnen vinden in deze sectoren, dan zouden die kunnen bloeien en groeien, zoals de stad wil.

Als het met die mensen beter gaat, dan zou dat bovendien een enorme kostenbesparing zijn op de controle op uitkeringen. Uit een rapport van bureau Berenschot blijkt dat een bijstandsuitkering – gemiddeld 14.000 euro per jaar – de gemeente bijna 2900 euro in de uitvoering kost. Deze kosten zijn vooral de kosten voor de ambtenaren die hierbij betrokken zijn (https://www.gemeente.nu/sociaal/uitvoering-bijstand-kost-bijna-2900-euro-per-uitkering/).

Kortom: als het met deze mensen beter gaat en zij ook werk vinden in de stad, dan zou dat een economische impuls en een kostenbesparing betekenen en dat zou beter zijn voor iedereen in de stad. Denkt u daaraan de volgende keer dat u een oproep ziet voor een goed doel en wordt gevraagd om te doneren voor mensen die in armoede leven: u doet het niet voor hen, maar voor u zelf. Het is geen goed doel: het is absolute economische noodzaak dat het met iedereen in de stad beter gaat.

Een donatie of een incidentele actie leidt niet tot duurzame verbetering. Een duurzaam doel zou zijn om meer werkgelegenheid te creëren in de stad, zodat meer mensen in de gelegenheid worden gesteld om financieel zelfredzaam te worden. Nu en in de toekomst, niet alleen in de decembermaand. Warm Rotterdam heeft zo’n duurzaam doel: zoveel mogelijk Rotterdammers vanuit de armoede weer zelfredzaam, bijvoorbeeld door hun schulden te verminderen met het keurmerk ‘Warm incasseren’ en met het project ‘Passend werk’: waarin we sociale ondernemers die mensen scholen om weer aan het werk te gaan, duurzaam koppelen aan bedrijven. Bij Warm Rotterdam werken we aan het wegnemen van de oorzaken van armoede.

Mireille van den Berg, projectleider Passend Werk

Een goed gesprek over SROI met Annet van Otterloo

Een goed gesprek over SROI met Annet van Otterloo

De Afrikaanderwijk Coöperatie  brengt betaalde opdrachten en werkgelegenheid naar de Afrikaanderwijk en Vreewijk. Dit zijn twee buurten in Rotterdam waar veel sprake is van armoede en mensen vaak geïsoleerd leven omdat ze de taal niet spreken en niet deelnemen aan het maatschappelijk leven. Door de activiteiten van de Afrikaanderwijk Coöperatie leren mensen de taal beter spreken en ontwikkelen ze zichzelf maatschappelijk en professioneel.

Ondanks het feit dat de Afrikaanderwijk Coöperatie werkgelegenheid creëert voor Rotterdammers die zelf moeilijk aan een baan kunnen komen, voeren zij nu nog geen compensatieorders in het kader van SROI uit. Daar is wel ruimte voor: de Afrikaanderwijk Coöperatie is een sociale onderneming en biedt mensen de kans om aan de slag te gaan en uit de bijstand te komen.

Een tot op heden onontdekte mogelijkheid voor bedrijven met een SR-verplichting: door opdrachtgever te worden voor de Afrikaanderwijk Cooperatie kan je hieraan voldoen.

Lees meer informatie over de Afrikaanderwijk Coöperatie op hun website: http://wijkcooperatie.org

De Afrikaanderwijk Coöperatie is onderdeel van Roffabriek, het keurmerk voor eerlijk werk!

Een goed gesprek over SROI met Wouter Vos               van de Rebelgroup

Een goed gesprek over SROI met Wouter Vos van de Rebelgroup

In dit filmpje komt Wouter Vos van de Rebelgroup aan het woord. Hij vertelt over het Rikxplatform. Dat is een platform waar sociaal ondernemers en bedrijven met een SROI verplichting elkaar kunnen vinden. De sociaal ondernemers kunnen op dit platform hun projecten presenteren en hierbij aangeven welk bedrag zij nodig hebben om te starten. Bedrijven met een SROI verplichting kunnen vervolgens op het Rikxplatform investeren in deze projecten.

Op die manier snijdt het mes aan twee kanten en kunnen sociaal ondernemers die via scholing en werk de kansen van mensen die moeilijk aan een baan komen vergroten, dit doen dankzij de investering van bedrijven. Deze bedrijven investeren in maatschappelijke impact en ze kunnen deze investering op het Rikxplatform één op één afschrijven van hun SROI verplichting.

Voor Warm Rotterdam een reden om hier aandacht aan te besteden. De Rikx is een oplossing voor alle bedrijven die hun SROI verplichting niet (volledig) zelf kunnen of willen invullen of voor bedrijven die serieus impact willen maken. De sociale ondernemers op het Rikxplatform kunnen namens deze bedrijven mensen scholen, uit de schulden halen en aan een baan helpen!

Op dit moment is de Rikx nog een pilot in de gemeente Rotterdam. Bedrijven kunnen zich melden om te investeren: er zijn nog verschillende projecten van sociaal ondernemers op het platform die investeerders zoeken.

Meer informatie: www.rikxplatform.nl

Warm Rotterdam heeft jou nodig!

Warm Rotterdam heeft jou nodig!

Foto: Theo de Man

Deze zomer is Warm Rotterdam begonnen met een missie om Social Return on Investment (SROI) dichter bij de mensen te brengen, open te breken en uit de beleidshoek te halen. De belangrijkste reden hiervoor is dat het een bestaand instrument is met een wettelijke verplichting en je creëert er banen mee voor mensen die hier anders moeilijk aankomen. Met andere woorden: bedrijven moeten banen creëren voor de mensen die dat nodig hebben. Bingo! Kat in het bakje: dit is wat we willen toch?

Deze zomer is Warm Rotterdam begonnen met een missie om Social Return on Investment (SROI) dichter bij de mensen te brengen, open te breken en uit de beleidshoek te halen. De belangrijkste reden hiervoor is dat het een bestaand instrument is met een wettelijke verplichting en je creëert er banen mee voor mensen die hier anders moeilijk aankomen. Met andere woorden: bedrijven moeten banen creëren voor de mensen die dat nodig hebben. Bingo! Kat in het bakje: dit is wat we willen toch?

In de gesprekken met bedrijven en organisaties die zich hier mee bezig houden, vielen de volgende zaken op:

  • Alle bedrijven willen aan hun social return verplichting voldoen. Er zat in de gesprekken die zijn gevoerd, er geen één tussen die dat niet wil.
  • De grotere bedrijven die ervaring hebben met SROI en vaak ook de grote bedragen moeten investeren, denk aan bouwbedrijven en wegenbouwers, hebben vaak al een goede regeling voor social return. Soms hebben ze een interne dienst hiervoor opgezet of werken ze samen met partners die dit voor hen organiseren.
  • De bedrijven die dit goed geregeld hebben, intern of extern, zijn ook gericht op het creëren van duurzame werkgelegenheid. Er worden dus echt banen gecreëerd voor mensen die ook na afloop van de opdracht in dienst blijven of met relevante werkervaring op zak doorstromen naar een ander bedrijf wat hen in dienst neemt.
  • De mensen die dankzij social return duurzaam aan het werk zijn gekomen, hebben opmerkelijk assertief gedrag vertoond. Ze hebben vaak zelf een grote rol gespeeld in het verwerven van hun vacature of hebben gebruik kunnen maken van hun netwerk.

En nu wordt het tricky, want deze opsomming is geweldig en precies wat we bedoelen, maar toch wringt het, want:

  • Wat nou als je zelf niet zo’n groot netwerk hebt, of assertief genoeg bent om bij de juiste mensen te vragen naar een baan die is ontstaan uit de SROI verplichting?
  • Wat nou als je helemaal niet weet wat dat is?
  • Wat nou als je het aan de verkeerde mensen vraagt?
  • Wat nou als bedrijven zelf niet weten hoe ze aan hun social return verplichting moeten voldoen omdat het bedrag te klein is om er een baan mee te creëren of zelf geen vacatures hebben die passen bij de mensen die in het kader van social return aan een baan worden geholpen?

Dit is echt de grote uitdaging als het gaat om social return, want juist mensen die moeilijk aan het werk komen, missen dit netwerk, zijn laaggeschoold en weten niet hoe ze met hun casemanager van de gemeente, het gesprek over SROI moeten aangaan. En: vaak weet die casemanager het ook niet! Juist de mensen die dit het hardste nodig hebben, krijgen zo de minste kansen

De bedrijven met een grote SROI verplichting hebben hun zaken vaak wel op orde, maar er kan ongelofelijk veel worden bereikt als we bedrijven met een kleine SROI verplichting kunnen koppelen aan organisaties en sociaal ondernemers die namens hen aan duurzame werkgelegenheid kunnen werken. Heel veel sociaal ondernemers leiden mensen die niet of moeilijk aan het werk komen op en bieden hen zelf een baan of begeleiden de uitstroom naar werk elders (kijk ook eens op www.roffabriek.nl). Via zogenaamde compensatieorders kunnen bedrijven met een kleine SROI verplichting deze verleggen naar een sociaal onderneming die daar bijvoorbeeld een opleiding of onderwijs mee financiert, of iemand mee aan een baan helpt. Inkoop bij deze sociale ondernemers valt vaak ook onder de SROI verplichting.

Daarnaast heeft Warm Rotterdam de laatste maanden een aantal interessante organisaties ontmoet die innovatieve oplossingen hebben voor bedrijven om hun MVO-beleid mee vorm te geven of aan hun SROI verplichting te voldoen. Op de website van Warm Rotterdam zal hier een overzicht van worden gemaakt.

En nu hebben wij jullie nodig:

  • om deze blogs weer te delen binnen je eigen netwerk
  • tips te geven over interessante oplossingen voor SROI
  • je eigen ervaringen met het creëren van werkgelegenheid of werken in een SROI-baan te delen.

Mireille van den Berg, Projectleider Warm Rotterdam Werkt

Everyday heroes

Everyday heroes

Een goed gesprek over SROI met Niels Agterberg van www.everydayheroes.com. Deze stichting legt de verbinding tussen bedrijven met een SR-verplichting en mensen die ondersteuning nodig hebben om een baan te vinden. Dat doen ze onder andere door sociale ondernemers te ondersteunen die deze mensen kansen bieden om aan het werk te gaan.

In het onderstaande filmpje legt hij uit hoe dit werkt en hoe bedrijven met een SR-verplichting bij Everyday heroes certificaten kunnen kopen waarmee ze hieraan voldoen. Ben jij sociaal ondernemer en zoek je financiële ondersteuning om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk te krijgen: https://www.everydayheroes.com/doe-een-aanvraag

Alles is werk

Alles is werk

Vraag kinderen wat ze willen worden later als ze groot zijn en ze beginnen over hun droombaan. Vraag volwassenen wie ze zijn en ze vertellen je wat ze doen. Dat is wat werk betekent voor mensen. Het is meer dan arbeid in ruil voor geld. Het is een identiteit, het zijn collega’s het is je netwerk, je vrienden, je ontmoet er je partner en je zorgt ermee voor je gezin. Met werk voorzie je in je zelfstandigheid, je waardigheid en ben je een voorbeeld voor je eigen kinderen.

Het niet hebben van werk betekent automatisch dat je dromen hebt moeten laten varen, dat je geen identiteit hebt als schilder, automonteur, boekhouder of eigen baas. Mensen zullen niet naar jou toe komen met vragen waar alleen jij antwoord op hebt. Je zult de dagelijkse contacten van collega’s missen en contacten leggen met anderen gaat moeilijker.  Voor het onderhoud van je gezin ben je afhankelijk van anderen, van de staat, en er zullen genoeg momenten zijn waarop je duidelijk gemaakt wordt dat je jouw inkomen niet zelfstandig verdient. Hoe kunnen je kinderen tegen je op kijken, hoe kan je zelf nog trots zijn op wat je hebt bereikt?

Werk is meer dan wat je doet en wie je bent en toch accepteren we dat zoveel mensen in Rotterdam in deze positie zitten. De mensen die ik de afgelopen jaren heb kunnen ondersteunen om aan een opleiding of werk te beginnen, geven allemaal hetzelfde aan: trots! Ze zijn vervuld van trots en zijn blij dat ze thuis kunnen komen van hun werk en hun kinderen kunnen vertellen wat ze gedaan hebben die dag. Die kinderen zijn sowieso al de reden van hun bestaan: al die vrouwen die mij vertellen hoe hun kinderen VWO en gymnasium doen, bij de bank werken, opvallend vaak in het buitenland werken (wereldburgers!) of een eigen bedrijf hebben. Ze leven via hun kinderen, hebben alles opgegeven om te zorgen dat hun kinderen het goed hebben. Dat ze een goede opleiding kunnen volgen, een goede baan krijgen en kansen krijgen in het leven.

Zo belangrijk is werk dat mensen er hun land voor verlaten, hun leven lang hard werken voor laag loon om te zorgen dat hun kinderen het beter krijgen. Iedereen die ik spreek zegt het en iedereen die werk heeft weet het. Het is hoog tijd dat we werk als een recht gaan beschouwen in plaats van als een plicht: ieder mens heeft het recht om zich te ontplooien, om zijn dromen na te streven en waardig voor zichzelf en voor zijn gezin te zorgen. Als we werk zo benaderen, dan is het een kleine stap naar accepteren dat werk niet altijd betaald werk hoeft te zijn. Zorgen voor een ander, de buurt een beetje mooier en veiliger maken, zorgen dat jongeren kunnen sporten en gezonde maaltijden koken voor de wijk: allemaal werk. Een investering in je samenleving om hier een minimaal leefbaar loon tegenover te stellen en een waanzinnige bezuiniging op alle controle die de overheid doet.  Wat wil jij worden later als je groot bent?