door Warm Rotterdam | jan 1, 2023 | Ervaringsdeskundigen
Partnergeweld, chronische ziekte of nooit geleerd hoe je met geld moet omgaan: mensen raken om allerlei redenen in armoede of schulden. Wat de reden ook is, een stigma helpt hen niet verder. Openlijk praten over armoede en begrip hebben voor hun situatie wel. Ervaringsdeskundige Nasrien Nasibdar is de schaamte voorbij en doorbreekt het taboe op armoede.
Naïef, noemt Nasrien haar jongere zelf. Ze ging uit van het goede in de mens, maar kreeg een relatie met een man die niet goed voor haar was. Hij dronk en blowde te veel en mishandelde haar. Zij probeerde te overleven en zo goed mogelijk voor haar kinderen te zorgen. Al snel stapelden de problemen zich op. Ondanks dat ze werkte, lukte het niet meer om de rekeningen te betalen. ‘Er kwamen maatschappelijk werkers en schuldhulpverleners over de vloer’, vertelt Nasrien. ‘Dan krijg je al snel een stempel en dat gaat continu door.’
Uit angst om haar kinderen kwijt te raken, hield ze de instanties zoveel mogelijk op afstand. ‘Als er geweld in huis is, dan ligt de focus al meteen op de kinderen’, zegt ze. ‘Tegelijkertijd werden al mijn meldingen bij 112 niet geregistreerd.’ Gelukkig lukte het Nasrien om haar vriend te verlaten. Ze ontmoette een nieuwe vriend en vond een baan als werkconsulent bij de gemeente. Ondanks haar baan, bleef het financieel lastig voor haar. Collega’s wisten van haar situatie af. ‘Ik kreeg dan wel eens broodjes die over waren, of ik kreeg kleding van een collega’, vertelt ze. ‘Maar niemand hielp met een structurele oplossing.’
Niet als nummer
Daar liggen nog kansen voor werkgevers. ‘Als werkgever moet je streng zijn waar dat nodig is, maar je kan wel als mens met je werknemers omgaan’, zegt Nasrien. ‘Behandel ze niet als sofinummers. Probeer iemand die ziek is bijvoorbeeld niet meteen te ontslaan, maar kijk of er iets anders is wat diegene nog wel kan.’
Want Nasrien verloor haar baan toen ze ziek werd. ‘De artsen gooiden het lange tijd op klachten door de stress, maar ik bleek een auto-immuunziekte te hebben. Ik kon niet meer werken door die ziekte. Mij was beloofd dat ik gemakkelijk kon doorstromen naar de bijstand, maar ik moest alles opnieuw aanvragen.’
Dat kostte tijd en de financiële problemen stapelden zich opnieuw op. ‘Iedereen uit de buurt wist dat we in armoede leefden’, zegt Nasrien. ‘Mensen zagen me in de winter zonder sokken lopen en docenten zagen mijn kinderen op Crocs naar school gaan. Ik mocht gelukkig bij een buurmeisje warm water halen, maar van de rest kreeg je niets meer dan een stempel. Als je een keer mooie sneakers had gekregen via iemand van de Voedselbank, of omdat je een mobiele telefoon hebt, denken mensen meteen dat je boven je stand leeft.’
Open en eerlijk
Nasrien was de boze blikken en opmerkingen zat. Ze begon haar verhaal te vertellen, om te benadrukken dat in armoede leven niet je schuld is. ‘Ik vond het belangrijk om ook open en eerlijk tegen de kinderen te zijn’, legt ze uit. ‘Kinderen voelen je aan, al als ze heel jong zijn, dus beter vertel je gewoon wat er aan de hand is.’
Nasrien en de kinderen deden mee aan bewustwordingscampagnes, kwamen in gesprek met prinses Laurentien, werden geïnterviewd voor tv-programma’s. ‘Daar kwamen hele vervelende reacties op’, zegt ze. ‘Mensen vinden dat ik de vuile was buiten hang, maar praten over iets wat jóu is overkomen is geen vuile was buiten hangen. De reacties op mijn verhaal laten zien dat er nog veel onwetendheid is over armoede. Dat geeft mij kracht om door te gaan.’
Nooit opzet
Niemand raakt met opzet in armoede, dat is de belangrijkste boodschap die Nasrien wil meegeven. ‘Sommige mensen hebben gekke dingen gedaan’, zeg ze, ‘maar wat dan nog? Je weet niet van tevoren hoe slecht iets kan aflopen. Of als je verslaafd raakt, dan zit daar vaak ook een ander probleem achter. Niemand denkt ooit: “Nou, ik ga er eens lekker voor zorgen dat ik in de armoede beland.”’
Met haar verhaal hoopt Nasrien dat anderen de schaamte overwinnen en durven te praten. ‘Niet alleen over armoede, maar over alles’, zegt ze. ‘Je zal mensen over je heen krijgen, maar je situatie is niet jouw schuld. Anderen kunnen niet helpen als ze niet weten wat er speelt. En hoe erg het leven ook tegen zit, hoe graag je de hoop wil opgeven, probeer naar de toekomst te blijven kijken. Op een dag zal er een deur opengaan.’
Meer lezen?
Het creëren van bewustwording en inzicht geven in wat armoede écht is, is een van de pijlers van Warm Rotterdam. Maar een fractie van de mensen in armoede heeft boven de eigen stand geleefd. De meeste mensen raken in armoede of kampen met schulden door externe factoren, zoals scheidingen, ziekte of een baan kwijtraken. Lees meer over onze structurele oplossingen.
door Warm Rotterdam | dec 7, 2021 | actueel, Ervaringsdeskundigen
Ervaringsdeskundige en schuldhulpverlener Anniek van Emmen werkt aan een Top 10van voorbeeldbezwaarschriften en -klachtenbrieven. Binnenkort komen debrieven op de website van Warm Rotterdam,en kan iedereen die wil er zijn voordeel meedoen. ‘Een goede brief naar de juisteinstantie kan je enorm helpen om stap voorstap uit die ellende te komen’, weet Anniek.
‘In 2020 introduceerde Jurrien Hup, mijncollega-budgetmaatje bij Samen 010, mij bijWarm Rotterdam’, vertelt Anniek. “Misschienis dit netwerk ook wat voor jou”, zei hij. Dathad hij goed gezien. De afgelopen jaren hebik veel ervaring opgedaan metschuldhulpverlening. Via Warm Rotterdamkan ik mijn kennis nu met zoveel mogelijkbetrokkenen delen.’
’Anniek kreeg de afgelopen jaren veel teverwerken. In 2017 kreeg ze de diagnosekanker. ‘Door mijn ziekte raakte ik vervolgensmijn baan bij een grote zorgverzekeraar kwijt.Ik werkte er op de klachtenafdeling’, verteltze. Na haar herstelperiode begon ze aan eenre-integratietraject als vrijwilliger in deschuldhulpverlening. ‘Ik ben nu budgetmaatjebij Samen 010 en schuldhulpverlener inKralingen/Crooswijk, bij wijkgebouw De Bron.En in gevangenis De Schie adviseer ikgedetineerden in het omgaan met schulden.Zo draag ik mijn steentje bij aan hetterugdringen van de armoede in Rotterdam.’
door Warm Rotterdam | dec 7, 2021 | actueel, Ervaringsdeskundigen
Twintig jaar zette Patricia Loemij zich vanuit de gemeente in voor mensen met sociale problematiek. Totdat ze als gevolg van een incident met een agressieve cliënt ziek werd, en niet de steun kreeg die ze nodig had. Langzaam gleed ze af ineen donkere put. Ze weet uit ervaring hoe het voelt om in de bijstand terecht te komen, een huurschuld op te bouwen en op straat te staan. Maar Patricia vocht terug en krabbelde weer op.
‘Het is nu zo’n tien jaar geleden dat ik naar beneden kukelde. Na een geweldsincident op mijn werk ben ik niet goed opgevangen. Ik kwam in de ziektewet, werd depressief en belandde uiteindelijk in de bijstand. Het ging steeds slechter met me. De gemeente heeft me in de steek gelaten, zo voelt dat. Eerst door me niet te steunen, later door me vier maanden op een bijstandsuitkering te laten wachten. De schulden stapelden op en uiteindelijk raakte ik mijn huis kwijten stond ik op straat. Onwerkelijk hè? Van een prima baan en fijn huis naar een dakloos bestaan. Via de crisisdienst, het Centrum voor Dienstverlening (CVD) en hulp van familie ben ik heel langzaam weer opgekrabbeld. Het was een moeizame weg waarop ik ook mezelf ben tegengekomen. Er zat veel boosheid in me vanwege het onrecht dat me was aangedaan, en vanuit de frustratie om steeds van het kastje naar de muur gestuurd te worden.’
Rust
‘Maar ik wil niet in het verleden blijven hangen. Ik wil kansen creëren en opnieuw beginnen. Van onderaf aan. Sinds 2016 heb ik weer een woning voor mijzelf. Tweejaar daarvóór kwam ik heel toevallig in contact met iemand van de Voedseltuin inDelfshaven. Ik ben daar vrijwilligerswerk gaan doen en dat heeft me vooral rust gebracht: buiten zijn, handen in de aarde, samenwerken met andere mensen. Ik kan er mijn hoofd leegmaken en ik ben een groot fan van de principes van permacultuur die we in de Voedseltuin toepassen: goed zijn voor de aarde, goedzijn voor de mens en delen in overvloed. Zo verbouwen we bijvoorbeeld veelgroente en fruit voor mensen die bij de Voedselbank komen.’
Omhoog
‘De laatste tijd merk ik dat ik de Voedseltuin aan het ontgroeien ben. De tuin richt zich steeds meer op mensen met een Wmo-indicatie. Ik wil graag een nieuwe stap maken. Toch voelt dat nog dubbel. Een aantal jaar geleden heb ik een rechtszaak aangespannen tegen de gemeente. Mijn advocaat claimt letselschade. Zolang die zaak loopt, kan ik het verleden nog niet echt loslaten. Maar ik hoop dat het nu niet al te lang meer gaat duren. In de tussentijd ben ik bezig met een horeca-opleidingstraject bij de stichting Tafel van zeven. Dat is best pittig, maar ik hoop de opleiding binnenkort af te ronden. Het lijkt me leuk om te koken in een sociale setting, een verzorgingstehuis bijvoorbeeld. Dat horeca-papiertje geeft me eenbasis om weer stap voor stap omhoog te klimmen.’
door Warm Rotterdam | dec 7, 2021 | actueel, Ervaringsdeskundigen
Jurriën Hup (60) kent het klappen van de zweep. Hij kreeg schulden, verloorzijn baan, raakte in een vechtscheiding verwikkeld en kampte met flinkepsychische problemen. Met enige hulp, waaronder een schuldsaneringstraject,wist hij zich weer op te richten. Jurrien kan nu weer genieten van het leven enwerkt als budgetmaatje bij Samen 010. Een organisatie die kwetsbare menseneen handje helpt, totdat ze zichzelf weer kunnen redden. Zo werkt hij mee aaneen warmer Rotterdam.
‘Op mijn eenentwintigste verhuisde ik van Assen – waar mijn wieg stond – naarAlkmaar. Ik ging trouwen, kreeg drie kinderen en werkte dertien jaar lang voorKLM Catering Services. Ondanks het goede salaris dat we samen hadden,raakten we in de schulden. We kochten te veel spullen op afbetaling.Tegelijkertijd liep onze relatie op de klippen. Dat resulteerde in eenvechtscheiding waardoor ik mijn kinderen niet meer kon zien. De schulden ende moeizame relatie met mijn ex-vrouw, braken me psychisch op waardoorwerken niet meer ging en ik meerdere malen op het punt stond een einde aanmijn leven te maken. Gelukkig waren er op het juiste moment mensen in debuurt die me daarvan hebben weerhouden.
Schone lei
Zo’n achttien jaar geleden kreeg ik een nieuwe vriendin en verhuisde ik voorhaar naar de Maasstad. Mijn schulden verhuisden mee, dat wel. Er was geenjuiste instantie voor iemand die meerdere problemen had, zoals ik. Ik had hetgeluk dat de betrokken medewerker van de GGZ mij aanmeldde bij deschuldsanering. Dat scheelde zoveel stress! De vaste lasten wordenautomatisch ingehouden en je krijgt leefgeld voor boodschappen. Vier jaarleefden mijn nieuwe vrouw en ik van zestig euro in de week. Ook met hulp vanmijn schoonfamilie en wat vrienden lukte het ons om na die tijd met eenschone lei te kunnen beginnen. Wat een verademing is dat! Ik geef nu nietmeer om materiële dingen. We geven om elkaar, dat vind ik veel belangrijker.Eens per jaar gaan we uit: asperges eten bij de Wensboom. En af en toe kan iknaar De Kuip. Daar kan ik echt naar uitkijken.
Mijn aanpak
Omdat ik arbeidsongeschikt ben, werk ik nu twee dagen per week alsvrijwilliger bij Samen 010. Mensen met problemen melden zich dikwijls bij deVraagwijzer. Een aantal van hen wordt doorverwezen naar De Kredietbank enik mag ze dan begeleiden. Hoe ik dat aanpak? Ik ga naar de mensen thuis enhoor hun verhaal aan. Om goed te kunnen helpen moet je oog hebben voorhun persoonlijke situatie. Vervolgens gaan we de post verzamelen. Dat depapierwinkel op orde is, is een eerste vereiste. Maar dat doen we heelgeleidelijk.
Post openen hoeft meestal niet direct, we weten toch wel wat er inde brief staat. De tweede keer leggen we de brieven op volgorde. Zo krijgenwe een overzicht van de schuld en de verschillende eisers. Vervolgens neem ikcontact op met de deurwaarders. Vaak zijn de boetes en de rente hoger dande schuld zelf. Ik overleg met de schuldeisers en kijk wat er te regelen valt.Omdat ik precies weet hoe het is om in de schulden te zitten, kan ik demensen goed helpen. Ik weet waarom ze de gordijnen dicht hebben enschrikken als de bel gaat. Maar als je eenmaal orde hebt in de chaos, dan valter echt al een loden last van je schouders. Ook nadat de orde lijkt te zijnhersteld, blijf ik betrokken. Het is belangrijk een oogje in het zeil te houden,want mensen moeten niet terugvallen in een oude gewoonte. En ook voorgoede raad op andere vlakken, ben ik er. Ik ben erg blij dat ik nu anderen kanhelpen. Dat geeft me zoveel voldoening.’
door Warm Rotterdam | dec 19, 2020 | Ervaringsdeskundigen
Woensdag 16 december jl vond de bijeenkomst plaats van Warm Rotterdam vanuit de Buurvrouw in Schiebroek. Tijdens deze bijeenkomst blikten we terug en kijken we vooruit met de ervaringsdeskundigen, Marco Florijn en raadslid Tjalling Vonk. Wat hebben we allemaal al bereikt en wat staat ons nog allemaal te doen in 2021.
Hierbij kunt u de bijeenkomst terugkijken. Wilt u meer informatie stuur dan een mailtje naar info@warmrotterdam.nl Bekijk hier het online event van Warm Rotterdam
Tijdens de bijeenkomst deed Jurrien een oproep aan tandartsen: hier is zijn oproep terug te kijken.
Terugblik-op-vooruitgang-def-def
door Warm Rotterdam | nov 10, 2020 | Ervaringsdeskundigen
Op dit moment heeft 25% van de Rotterdamse huishoudens het financieel
zwaar en eén op de vier kinderen groeit op in een gezin dat in armoede leeft.
Er is geen enkele andere grote stad in Nederland waar de sociale- en financiële
armoede zo groot is als in Rotterdam.
Met ervaringsdeskundigen en partners,
zet Warm Rotterdam (www.warmrotterdam.nl) zich in om de
situatie van Rotterdammers die in armoede leven of schulden hebben te
verbeteren. Zodat het aantal mensen dat in armoede leeft, afneemt. We zeggen
‘nee’ tegen het verdienen aan mensen met schulden. We stoppen met het
uitsluiten van mensen die in armoede leven op de arbeidsmarkt.
Warm Rotterdam luistert naar
Rotterdammers die in armoede leven. Ervaringsdeskundigen adviseren het
programma, zij weten waar het over gaat. De kennis & kunde van ervaringsdeskundigen
is de basis van het programma. Warm Rotterdam wil de groep
ervaringsdeskundigen graag uitbreiden. We kunnen altijd warme meedenkers
gebruiken. Binnen ons project ‘Je doet ertoe’ vormen ervaringsdeskundigen een
community voor het verhaal van Rotterdammers, voor advies en aanbevelingen. Ook
zijn ervaringsdeskundigen uitvoerders van de projecten bij Warm Rotterdam. Dit betekent dat niet de overheid en de
instanties – maar de Rotterdammers in armoede en schulden – zelf bepalen hoe er
over armoede en schulden gesproken wordt en wat de beste aanpakken zijn. Warm
Rotterdam praat niet over, maar mét Rotterdammers. Ongeveer eens per maand
zijn er face-to-face ontmoetingen, werkgroepen komen een keer per twee weken
bijeen. We werken volgens de coronarichtlijnen en reiskosten worden vergoed. Digitaal
meedenken is ook prima.
Wat doet Warm
Rotterdam in de praktijk?
Kort geleden is door ervaringsdeskundigen het Keurmerk ‘Warm Incasseren’ uitgereikt aan woningcorporatie
Havensteder. Door het keurmerk Warm
Incasseren te behalen, laten organisaties en bedrijven zien het hart op de
goede plek te hebben en actief bij te dragen aan het verminderen van de
schuldenlast van Rotterdammers door hun incassoprocessen humaan in te richten
Ook zetten ervaringsdeskundigen een Schuldenforum op, waar Rotterdammers
anoniem en laagdrempelig met hun vragen over schulden terecht kunnen. Daarnaast
werken wij er hard aan om een verzameling van veel voorkomende bezwaarschriften op onze website te plaatsen.
Als voorbeeld voor iedereen die met een deurwaarder te maken heeft of problemen
heeft met de Belastingdienst. Ook werken wij aan een informatieboekje voor
Rotterdammers met schulden. Dit alles onder het motto Eerste hulp bij schulden.
Oproep aan Warme
Meedenkers
Warm Rotterdam is op zoek naar ervaringsdeskundigen met kennis en ervaring over leven in armoede en/of met schulden. Wil je je kennis en kunde delen bij onze bijeenkomsten of digitaal adviseren? Heb je goede ideeën over hoe we de gemeente en de politiek kunnen beïnvloeden, over communicatie strategieën en goede aanpakken. Zo ja én woon je in Rotterdam MELD JE AAN. Neem contact op met Marsha de Koning-Man, Projectleider ‘Je doet ertoe’ bij Warm Rotterdam. Stuur een e-mail naar mdkm@warmrotterdam.nl
Recente reacties